Groot internationaal Congres ISBD-ISAD in de VU in Amsterdam
door Ralph Kupka
Van 13 tot 16 juli werd in het hoofdgebouw van de Vrije Universiteit in Amsterdam het grootste internationale congres over stemmingsstoornissen gehouden onder de titel ‘Challenging Mood’.
Het jaarlijkse congres werd voor het eerst gezamenlijk georganiseerd door de International Society for Bipolar Disorder (ISBD) en de International Society for Affective Disorder (ISAD), en draaide dan ook helemaal om bipolaire en depressieve stemmingsstoornissen.
Er was een record aantal van 1160 bezoekers uit alle delen van de wereld. Onder hen ook 50 ervaringsdeskundigen die zich hadden ingeschreven voor de ‘Expert by Experience’ track. Deze reeks van symposia, die door het hele programma heen liep, was speciaal georganiseerd voor en door zowel professionals als ervaringsdeskundigen. Hiermee was in 2015 begonnen op het ISBD congres in Toronto en was daar zeer succesvol gebleken. Vanuit Nederland nam er een groep van 20 ervaringsdeskundigen hieraan deel. Vier van hen werden hiervoor volledig gesubsidieerd door KenBiS en NedKAD. Er is op deze congressen altijd een levendige interactie tussen alle deelnemers, omdat velen elkaar kennen en het altijd erg leuk is om bevriende collega’s uit de hele wereld weer te zien. De aanwezigheid van zoveel enthousiaste ervaringsdeskundigen gaf daaraan een extra impuls, zoals tijdens de symposia als tijdens de informele momenten tussendoor.
In het openingsprogramma werd aandacht besteed aan de psychiatrische problematiek van van Gogh, waarover in het van Gogh museum in diezelfde dagen een tentoonstelling werd geopend. Ook was er een lezing van veteraan Prof. Jules Angst uit Zurich, inmiddels ver in de 80, die daarin de vraag stelde of het achteraf gezien verstandig was geweest om in 1966 de bipolaire en de unipolaire stemmingsstoornissen van elkaar te onderscheiden, gegeven de vele naadloze overgangen die hij vervolgens zelf heeft gevonden in zijn langdurige cohortstudies. Het antwoord was: ja, toch wel, maar dan met inbegrip van de nauwkeurige beschrijvingen van deze grijze overgangsgebieden.
De symposia bestreken zowel klinische als basale onderwerpen, met dagelijks meerdere plenaire lezingen. Op zaterdag was er parallel aan de wetenschappelijke lezingen een speciaal programma voor niet-professionals, met name patiënten en betrokkenen, de ‘advocacy day’. Dit onderdeel was georganiseerd door KenBiS en NedKAD. Prachtige lezingen van Steven Groothuis, Claudi Bockting, Gin Mahli, Brenda Penninx, Manon Hillegers, Silvio van den Heuvel, Elisabeth ter Kulve en Peter Oostelbos trokken deze dag een groot publiek.
Al met al kunnen we terugkijken op een zeer geslaagd congres. Voor mij persoonlijk was het bovendien een groot plezier dat het congres zo succesvol plaatsvond in mijn thuisbasis, de Vrije Universiteit.